Hoe krijg je inspiratie?
Je hebt een avondje vrij
Geen afspraken, helemaal niks. Alle ruimte om te creëren wat je wilt creëren. Bijvoorbeeld een liedje. Of een tekst.
Je ploft op de bank. Nog effe niet schrijven. Straks, als het 8 uur journaal is afgelopen, dan ga je naar boven. Echt. Naar je schrijfkamertje met lege schriftjes en je fijne pennetje. Maar nu nog effe niet. Geen inspiratie.
Zonder inspiratie kom je niet ver met een liedje
Avonden, dagen, maanden en jaren gaan voorbij, waarbij je wacht tot de bliksem inslaat en je overloopt van geniale ideeën. We hopen allemaal dat die wereldhit zomaar uit ons brein floept. Of beter gezegd: er in floept.
Maar helaas. Zo werkt inspiratie niet. Maar hoe dan wel? Is er een manier om ‘de geest’ op te roepen, zoals Aladdin dit doet door over zijn olielamp te wrijven?
Het probleem zit in onze verwachting van inspiratie
We willen groots. We willen uniek. We willen vlammenzee.
Maar inspiratie begint juist klein. Onbetekenend. Mini-vonkje waar je het gasfornuis niet eens mee aan krijgt.
Als je verwacht dat inspiratie iets groots is, ja, dan wil je daar heel veel ruimte voor vrij maken. Avonden vol tijd, uren vol niks. Plaats voor gigantisch.
Je wordt dan al snel ingehaald door de realiteit van alledag
Je hebt geen uren aan een stuk de tijd. Je moet eerst nog even de was ophangen, je bent moe en je hoofd is dat voorval met die collega nog even aan het herkauwen. Kortom: je komt niet aan het schrijven van songs toe. Logisch, want zoveel tijd heb je ook écht niet!
Mocht je tóch drie vrije uren over hebben waarop je wilt wachten tot de inspiratie toeslaat, dan is die grote open ruimte enorm beangstigend. De kans is erg klein dat inspiratie tevoorschijn zal komen.
Inspiratie houdt niet van grote open wachtkamers. Want daar bevindt zich ook de innerlijke criticus. Hij staat klaar om die kleine inspiratiemomentjes met een grote vliegenmepper kapot te meppen. Hij verplettert ze onder zijn enorme verwachting. ‘Dit is niks!’ Pats! ‘Dat is flut!’ Pets!
Inspiratie houdt juist van kleine gaatjes plotselinge ontspanning. Waar niemand aan ‘m denkt.
Vergeet grote open ruimtes vol tijd.
Verwacht klein.
Juist op momenten dat je het niet verwacht.
Over de auteur
Jennemieke Snijders combineert twee vakgebieden: conceptontwikkeling (Concept & Creatie) en muziek (Conservatorium Maastricht). Ze is conceptontwikkelaar voor Tinksel, een bureau in conceptontwikkeling voor de muziek- en cultuursector.
Nog steeds geen inspiratie? Misschien word je blij van de muziek- en cultuurconcepten van Tinksel.
Geef een reactie